Efdal okula varmış, ve ders başlamıştı. Efdal yine dersi dinlemek yerine kafasını masaya koymuş hayatı sorguluyordu. Olmak istediği karakter ile olduğu karakter arasında dağlar kadar fark vardı. Kendisini insanlarla hep içiçe hayal ediyordu, çok çevresi olsun, sosyal olsun arkadaşlarıyla zaman geçirmekten bir dakika bile boş zamanı olmasın istiyordu. Ancak durum öyle değildi. Efdal ne kadar istesede öyle birisi olamıyordu. Ortamda eğer tanımadığı birisi varsa hiç sesini çıkartmıyor sanki dilini yutmuş gibi susuyordu. Kendisi de bu durumun farkındaydı ancak değiştiremiyordu. Ne kadar istesede olmuyordu. İnsanların ne tepki verceklerinden, ne söyleyeceklerinden, nasıl bakacaklarından en çok da onu küçümsemelerinden kokurkuyordu. Yakın arkadaşlarıyla yan yana geldiği zaman hiç susmayan Efdal nasıl olurda böyle çekingen ve içine kapanık bir kişiliğe bürünebiliyor? O da buna şaşıyordu. Efdal dersleri pek umarsamayan, okumanın insana birşey katmayacağını, okullarda insana tam anlamı i...
Diyetteyim ve bu yazıyı neden okuyorum ki:D
YanıtlaSilDiyet iyidir iyi. Çok yeme tospik olursun :)
Sil